Hoe ga je om met een heftige gebeurtenis als het jouzelf betreft? Mijzelf in dit geval. Ik dacht het allemaal wel meegemaakt te hebben; dood, geweld, misdrijven, zoekacties. Noem alles maar op wat je bij de politie kunt meemaken. Tot 19 januari 2011, nu 10 jaar geleden. Afgelopen week kwam die datum dichterbij en ik voelde mijn stresslevel weer oplopen. Zo werkt het kennelijk, bedacht ik me.

Een doordeweekse avond

Zomaar op een doordeweekse avond in 2011. Het was 23.40 uur. Ik zet mijn glas in de keuken aan de voorkant van mijn huis en maak aanstalten om naar bed te gaan toen ik achter me een hele harde indringende de knal hoorde. Meteen daarop hoorde ik een auto enorm accelereren. Ik trok het gordijn open en ik zag dat mijn keukenraam gebroken was en zag nog net een auto wegrijden waar vlug het portierraam werd dicht gedaan.

Een plaatje in mijn hoofd

Het beeld wat ik toen zag, die auto en het raam dat dichtging zit als een plaatje in mijn hoofd. Dat kan ik tien jaar later nog net zo scherp uittekenen als de dag na het incident. Het is mijn Kodakje in mijn hoofd, met bijbehorende geluiden.

De kaartenbak was leeg

Ik schreeuwde naar mijn man die nietsvermoedend bij de tv zat dat hij naar buiten moest gaan om te kijken of er mensen op straat waren die getuigen waren geweest. Ik pakte mijn telefoon om het achterdeurnummer van de politiemeldkamer te bellen. Een nummer dat we tijdens ons werk altijd konden bellen voor een vraag of een praatje. Maar mijn hoofd was helemaal leeg. De kaartenbak met telefoonnummers was leeg.
Zo stom, alsof ik ineens mijn eigen geboortedatum niet meer wist. Dat gevoel is niet te begrijpen. Zo werkt dat dus als je in paniek bent. Dit is wat stress met je doet. Ik voelde me stom, ik voelde me dom en dacht dat ik wel beter wist.
“Welk nummer moet ik dan draaien, 112? Nee dat niet want met mij is niks aan de hand.” Ja echt, zo dacht ik. Mijn ruit was alleen gebroken. Later las ik dat aanslagen bij politie collega groot nieuws was. Maar ik dacht “bij mij is alleen mijn ruit kapot”.

Werk gerelateerd

Na lang denken en door mijn telefoon scrollen kwam besefte ik dat ik 0900-8844 kon bellen. Het achterdeurnummer was ik nog steeds kwijt. Na lang in de wacht te hebben gestaan, kreeg ik eindelijk een medewerker van het regionale servicecentrum van de politie aan de lijn. Mijn man was buiten. Mijn kindjes lagen te slapen en ik had de rust weer om te vertellen dat mijn huis was beschoten, wat mijn adres was, en dat dit werk gerelateerd moest zijn. Toen realiseerde ik mij ook dat mijn collega wijkagent een paar dagen daarvoor iets soortgelijks mee had gemaakt. Hij was ook thuis opgezocht en trof ‘s ochtend zijn auto aan met alle ruiten gebroken.

De adrenaline gierde door mijn lijf

Ik verzocht de meldkamer om contact te krijgen met de collega’s die in mijn regio aan het werk waren. Ik wilde de lijnen uitzetten zoals ik dat gewend was. Ik wilde dat die gasten in die auto gepakt werden, de boef vangen. Helaas was dat niet mogelijk, kreeg ik als antwoord, want het bureau was al uren gesloten. De adrenaline gierde door mijn lijf. Mijn man had buiten wat mensen gesproken en die informatie ging ik ordenen om aan de collega’s te geven die het onderzoek gingen doen. Het zou toch wel opgepakt worden, dacht ik.

De stoom eraf

Uiteindelijk ben ik naar bed gegaan, maar slapen was er natuurlijk niet bij. Het achterdeurnummer was weer terug in mijn hoofd. Ik belde het en aan de andere kant van de lijn hoorde ik de stem van mijn vertrouwde collega Erna. Met haar had ik eerder “Op straat” gewerkt. Bij haar kon ik mijn verhaal kwijt, zij begreep mij en haalde bij mij de stoom eraf, waarna ik wel kon gaan slapen. Want de dag erna had ik weer dagdienst.

De volgende dag bij de rondvraag van het werkoverleg werd gevraagd of iemand nog iets bijzonders had. Ik stak mijn vinger op en zei: “ik heb geloof ik wel iets bijzonders te melden”.

Je eigen haar knippen, zo werkt dat dus!

Zo werkt dat dus in je hoofd. De stress zorgt ervoor dat je niet meer helder kunt denken. Welke mensen zijn er dan heel belangrijk voor je? Je naasten en je collega’s. En wat doet een jonge moeder? Haar kroost beschermen want die mogen hier geen last van krijgen! Als een hoeder waakte ik over die drie. Recent heb ik mijn kinderen pas het echte verhaal van de kapotte ruit verteld. En ja om terug te komen op de kop van dit verhaal. Ik heb bij wijze van spreken ‘mijn eigen haar geknipt’. Maar ik was heel blij met de vertrouwde stem van mijn collega Erna midden in de nacht.

Daarom zet ik me nu in voor collegiale ondersteuning op de werkvloer
Daarom vind ik het zo belangrijk dat er collegiale ondersteuning is. Daarom zet ik me nu in voor collegiale ondersteuning op de werkvloer. Daarom leg ik anderen uit dat er een kodakje in je hoofd kan ontstaan en dat de film mogelijk nog een aantal keer voor je wordt afgespeeld, of je dat nu wilt of niet. Ik heb de film nu zo vaak gezien, de scherpe kantjes zijn er vanaf maar ik geloof dat het Kodakje als kaftfoto om mijn fotoalbum van politie-ervaringen zit.

Krijg direct advies om adequaat te handelen

In crisissituaties is het belangrijk om snel en adequaat te handelen.
We geven je graag direct advies en helpen je te bepalen welke stappen er
gezet moeten worden. Nu, straks en in de toekomst.

– We bieden een luisterend oor en creëren overzicht en rust.
– We schakelen snel en beantwoorden al je urgente vragen.
– We geven direct advies en bieden praktische ondersteuning.

Bel naar 040-2405558, mail naar info@rustnaimpact.nl of
laat een bericht achter.